Wiggler

 

Το Vampyre Story αποτελούσε ένα adventure που περίμενα αρκετά χρόνια να βγει. Φυσικό είναι λοιπόν μετά από αρκετά posts γι’αυτό και αφού το τελείωσα να γράψω τη γνώμη μου για το παιχνίδι. Αποφάσισα να περιμένω λίγο καιρό προτού γράψω αυτό το post για να είμαι περισσότερο αντικειμενικός, καθώς το τέλος του μου είχε προξενήσει πολύ αρνητική εντύπωση και ήμουν ετοίμος να γράψω μία τελείως αρνητική γνώμη για το όλο εγχείρημα.

Σε λίγες γραμμές μπορώ να πω ότι το παιχνίδι πράγματι θυμίζει τις παλιές καλές εποχές των adventure games και η σχεδιαστική του τεχνοτροπία αλλά και η όλη προσπάθεια δείχνει ότι θέλει να μοιάσει στο Curse of Monkey Island. Σίγουρα το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά το gameplay,χιούμορ αλλα και την όλη ατμόσφαιρα του παιχνιδιού. Ίσως ο βαθμός δυσκολίας των γρίφων να μην είναι ο αναμενόμενος και το σενάριο να μην είναι τέλειο, αλλά από την άλλη μπορούμε να δικαιολογήσουμε τον όλο σχεδιασμό του παιχνιδιού στο γεγονός ότι είναι το πρώτο παιχνίδι της εταιρείας. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους όσους θεωρούν τους εαυτούς τους adventurers καθώς θα το ευχαριστηθούν όσο λίγα παιχνίδια.

Το αρνητικό στοιχείο του παιχνιδιού είναι αναμφίβολα ότι δεν έχει ολοκληρωθεί. Τελειώνοντας το παιχνίδι αισθάνεσαι ότι έχεις παίξει το πρώτο κεφάλαιο και συνολικά ίσως το 1/5 περίπου του παιχνιδιού. Πράγμα που έχει επαληθευτεί και σε συνεντεύξεις, καθώς οι δημιουργοί σκέφτονται να δημιουργήσουν πολλές συνέχειες αν φυσικά υπάρχει η ανάλογη εμπορική επιτυχία. Το θέμα είναι όμως ότι είναι πέρα για πέρα ανεπίτρεπτο να κυκλοφορείς από ένα παιχνίδι μόνο την εισαγωγή που κρατάει ελάχιστα, να πετάς ένα πρόχειρο βίντεο για φινάλε και να το λανσάρεις ως το πρώτο μέρος του παιχνιδιού. Σίγουρα υπήρχαν αρκετές δυσκολίες στο funding του παιχνιδιού αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να κυκλοφορήσει μόνο το πρώτο κεφάλαιο από ένα παιχνίδι. Ελπίζω στην επόμενη συνέχεια(!) να μην γίνει κάτι ανάλογο και να υπάρχει τουλάχιστον μία αίσθηση ολοκλήρωσης τελιώνοντας το παιχνίδι…