Wiggler

Όχι δεν πρόκειται για ερώτηση από πρόοδο σε μάθημα του Φυσικού, αλλά για μια ερώτηση του υπουργού Επιστήμης (!) της Αγγλίας το 1993, ο οποίος προκάλεσε τους επιστήμονες της εποχής να απαντήσουν σε μια ερώτηση που θα χωράει μέσα σε μια σελίδα.

Οι πέντε απαντήσεις που κατάφεραν να περιγράψουν τι είναι τελικά το Higgs Boson και γιατί χρειάζεται να το βρούμε υπάρχουν σε αυτή την σελίδα και είναι αρκετά περιεκτικές. Συγκεκριμένα διάβασα την απάντηση του Roger Cashmore η οποία ήταν μόλις πέντε παράγραφοι!

Αν νομίζετε ότι έχετε κάνει πάρα πολλά χρόνια σπουδές, έχετε πάρα πολλά διπλώματα και θεωρείται ότι είναι απλά τραγικό που δεν βρίσκετε ακριβώς την δουλειά που θέλετε, σκεφτείτε την παρακάτω περίπτωση. Έχετε πάρει Nobel στην οικονομική επιστήμη, είστε καθηγητής στο ΜΙΤ και αποφασίζουν προφανώς ότι δεν είστε κατάλληλος για να συμμετάσχετε στο διοικητικό συμβούλιο του Federal Reserve (aka Fed)!

O λόγος για τον καθηγητή Peter A. Diamond που είναι κάτοχος Nobel για την συνεισφορά του στη μελέτη της αγοράς εργασίας και της ανεργίας. Προφανώς  κατανοώντας το πως λειτουργεί η αγορά εργασίας αλλά και την αλληλένδετη σχέση μεταξύ αγοράς εργασίας και επιχειρήσεων είναι εξαιρετικά σημαντικό προαπαιτούμενο στην σχεδίαση αποτελεσματικής νομισματικής πολιτικής. Νομίζω πάντως ότι και ο ελληνοκύπριος κάτοχος Nobel Δρ. Christofer A. Pissarides αν ήθελε να βρει δουλειά στην Ελλάδα, μπορεί να είχε το ανάλογο πρόβλημα!

Αυτό είναι κάτι που γνώριζα καιρό αλλά ανέβαλα συνεχώς το post. Στο αρχαιολογικό μουσείο Θεσσαλονίκης υπάρχει η έκθεση “Μακεδονία: από τις ψηφίδες στα pixels” η οποία δημιουργήθηκε σε συνεργασία με  το Ίδρυμα Τεχνολογικής Έρευνας (forth) και περιέχει πολλά διαδραστικά εκθέματα μερικά από τα οποία ανήκουν στην κατηγορία του augmented reality. Η υπολογιστική όραση, το computer – human interaction , τα πολυμέσα και η ιστορία ενώνονται για να δώσουν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Είναι από τις λίγες περιπτώσεις όπου όχι απλά δεν απαγορεύεται να αγγίζει ο επισκέπτης τα εκθέματα αλλά επιβάλλεται!

Μπορείτε να δείτε παρακάτω μερικά εντυπωσιακά βίντεο. Περισσότερα υπάρχουν στο αντίστοιχο youtube κανάλι.

Anamorphosis είναι η προβολή μιας εικόνας με τέτοιο τρόπο ώστε να πρέπει ο θεατής να τη δει υπό συγκεκριμένη γωνία ώστε να είναι σωστό. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για τα 3D γραφικά σε συνδυασμό με head tracing. Η ίδια μέθοδος χρησιμοποιείται για τις ζωγραφιές σε δρόμους ή για τις διαφημίσεις στα γήπεδα που φαίνεται να βγαίνουν έξω από το επίπεδο του χόρτου.

Αποφάσισα να κάνω το ίδιο αλλά για συγκεκριμένη γωνία. Το αποτέλεσμα είναι ότι όταν βλέπω την οθόνη του laptop μου υπό αυτή τη γωνία, το επίπεδό της είναι το ίδιο με το επίπεδο του τραπεζιού και τα αντικείμενα φαίνεται να βγαίνουν έξω από την οθόνη. Πάνω σε αυτή την ιδέα θα κάνω ένα projectάκι με το Stelaboura που ελπίζω να βγει αρκετά καλό!

PS. το αυγό στην παρακάτω φωτό είναι αληθινό και το τοποθέτησα πάνω στην οθόνη!

Read more

Δε συνηθίζω να αναλύω στίχους, αλλά αυτή τη φορά έπρεπε να το κάνω. Καταρχήν, αρκετά ωραίο τραγούδι. Θέλω να εστιάσω στον παρακάτω στίχο:

Όλη η μου η ζωή είναι στιγμές

Προφανώς η ζωή είναι ποσότητα που παίρνει συνεχείς τιμές.. Οπότε όταν λέει ότι η ζωή είναι “στιγμές”, υπονοεί ότι την έχουμε δειγματοληπτήσει γιατί ως γνωστών οι στιγμές είναι διακριτή μεταβλητή (βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι παίρνει πεπερασμένου πλήθους τιμές.. αλλά επειδή δε ζούμε για πάντα ισχύει αυτός ο περιορισμός). Οπότε πολύ εύστοχα ο κύριος Ρέμος αναφέρεται στο θεώρημα της δειγματοληψίας..

Βέβαια το θεώρημα της δειγματοληψίας λέει ότι μετά τη δειγματοληψία για να ανακατασκευάσουμε το αρχικό σήμα, πρέπει καταρχήν το σήμα να είναι ζωνοπερατό .. Οπότε ο στιχουργός μας θέτει πολύ έξυπνα το ερώτημα:

Είναι η ζωή ζωνοπερατό σήμα; Έχει κάποια μέγιστη συχνότητα ή μήπως πρέπει να τη φιλτράρουμε πρώτα με  χαμηλοπερατό φίλτρο; Και αν ναι, πώς τη φιλτράρουμε χωρίς να έχουμε πολλές απώλειες;

Τώρα αν αναλύσουμε τους στίχους με κατηγορηματικό λογισμό και συγκεκριμένα τον:

Είναι στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα
Mέσα μου δες, είμαι μισός χωρίς εσένα

Αν x είναι οι στιγμές και Α(χ)={οι στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα}, τότε ο πρώτος στίχος γράφεται:

Δηλαδή υπάρχει μία (ή και περισσότερες.. αλλά μία μας αρκεί νομίζω) στιγμή ώστε η αλήθεια να μοιάζει με ψέμα. Δηλαδή  το Α(χ) είναι True. Αλλά αν αυτή η στιγμή μοιάζει με ψέμα τότε εσφαλμένα βάλαμε True, άρα είναι False… Άρα το κατηγόρημα είναι όλο False… Μπέρδεμα..

Στο δεύτερο κομμάτι του στίχου λέει: “Mέσα μου δες, είμαι μισός χωρίς εσένα”. Βλέπουμε ότι πολύ έξυπνα γίνεται και πάλι αναφορά στο θεώρημα της δειγματοληψίας και συγκεκριμένα στο θεώρημα του Nyquist–Shannon που λέει ότι η μέγιστη συχνότητα σε ένα σήμα πρέπει να είναι το πολύ η μισή από τη συχνότητα της δειγματοληψίας.. Οπότε ο Ρέμος μας λέει εμμέσως ότι πληροί τις προϋποθέσεις για να το δειγματοληπτήσουμε όταν είναι χωρίς αυτή..  Όταν όμως αυτή είναι παρούσα υποθέτω (χωρίς σφάλμα της γενικότητας) ότι ο Ρέμος είναι ολόκληρος.. Άρα αν επιχειρήσουμε να τον δειγματοληπτήσουμε τότε θα έχουμε aliasing. Οπότε, πρέπει να περάσουμε σε αυτή την περίπτωση το Ρέμο από φίλτρο πριν τον δειγματοληπτήσουμε; Και αν ναι, θα επηρεάσει τις “ψηλές” που πιάνει;

Το πρώτο τμήμα του στίχου “Μέσα μου δες” δεν μπορώ να το αναλύσω καθώς δεν το επιτρέπουν οι γνώσεις μου. Ίσως κάποιος φυσικός που ασχολείται με την οπτική να μπορεί να δώσει μια λύση.. Μια πρόχειρη εξήγηση (συγχωρέστε με για την απλότητα) που μπορώ να δώσω είναι ότι για δούμε μέσα του, μάλλον τον παρατηρούμε από μεγαλύτερη διάσταση από ό,τι είναι αυτός. πχ αν βλέπεις ένα επίπεδο στο χώρο, βλέπεις και μέσα του..

Ελπίζω την επόμενη φορά που θα ακούσετε αυτό το κομμάτι να προβληματιστείτε και εσείς!

PS. ακολουθεί extra ανάλυση από τον προβληματισμό που προκάλεσα στη Μαρία:
“Μέσα από το χθες να κυριεύεις το παρόν μου.”
Με αυτό το στίχο ο ποιητής αναφέρεται στο γεγονός ότι η κοπέλα του Ρέμου έχει χρονομηχανή…

Είναι παράξενο πώς αλλάζουν οι καιροί. Πράγματα που κάποτε είχαν αξία, πλέον δεν έχουν σημασία. πχ παλιά είχε σημασία η κάρτα ήχου να έχει καλά DACs (αν συνδεόταν με καλά ηχεία), να υποστηρίζει hardware acceleration για καλύτερο ήχο στα games κλπ. Γι αυτό και είχα πάρει αρκετές soundblaster, καθώς και την υπάρχουσά μου PCI Express Sound Blaster X-Fi Titanium Fatal1ty Professional.

Οι καιροί όμως αλλάζουν. Πλέον στα περισσότερα games η audio engine τρέχει στον επεξεργαστή καθώς οι πυρήνες του επεξεργαστή περισσεύουν και η επεξεργαστική ισχύς που χρειάζεται η real time επεξεργασία ήχου δεν καθυστερεί τους σημερινούς επεξεργαστές. Οπότε ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα τις soundblaster έχει εξαφανιστεί. Το τελειωτικό χτύπημα για μένα ήταν όταν κάηκαν τα gigaworks s750, πράγμα πολύ συνηθισμένο στο συγκεκριμένο μοντέλο μια και δεν αερίζονται καλά τα transistors μέσα στη καμπίνα του subwoofer. Οπότε έψαξα τις διάφορες λύσεις και κατέληξα να πάρω ένα entry level ενισχυτή  Yamaha, οποίος ερχόταν με δώρο τα πίσω ηχεία και το κεντρικό (ανώτερα των δορυφόρων των giagaworks). Ως μπροστά χρησιμοποίησα 2 παλιά loudspeakers που είχαμε στο σαλόνι μας. Το πρόβλημα ήταν ο εξής.. Ο ενισχυτής δεν έχει αναλογικές εισόδους (εκτός από στερεοφωνικές). Οπότε το pc θα έπρεπε να στείλει ψηφιακά τον ήχο στον ενισχυτή.

Οι λύσεις ήταν 2. Είτε να χρησιμοποιήσω το optical out της creative ή… την Ati HD4870 και να στείλω τον ήχο μέσω HDMI. Το τελευταίο αποδείχτηκε η καλύτερη λύση, γιατί το HDMI μπορεί να μεταφέρει πολυκάναλο PCM (ασυμπίεστο ήχο) αλλά και dts, ac3 (dolby digital). Μπορεί να μεταφέρει και τα τελυταία HD formats ήχου: Dolby TrueHD, DTS-HD master audio. Βέβαια ο ενισχυτής μου δεν μπορεί να τα αποκωδικοποιήσει αλλά είναι backwords compatible και τα παίζει σαν απλό dts και ac3.

Επίσης ο ενισχυτής εμφανίζει ένα lag όταν διαβάζει από την optical είσοδο. Οπότε σαν default κάρτα ήχου στα Windows 7 έχω την HD4870. Αλλά αν θέλω μπορώ να ρυθμίσω κάποιο πρόγραμμα να στέλνει ήχο στην Creative (το audio stack στα windows7 είναι φοβερό) και να γυρίσω τον ενισχυτή στην optical είσοδο.

Οπότε αυτό που θέλω να πω είναι τα πράγματα ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Ο υπολογιστής στέλνει ψηφιακά τον ήχο στον ενισχυτή και μετά αυτός με τα DACs που έχει αναλαμβάνει να τον μετατρέψει σε αναλογικό και να τον ενισχύσει για να ταρακουνήσει τα ηχεία! Τα DACs του ενισχυτή είναι σαφώς καλύτερα από τις περισσότερες κάρτες ήχου και η λογική να “φύγει” το αναλογικό κομμάτι από τον υπολογιστή, μου φαίνεται σωστή. Επίσης, τα windows 7 έχουν κάτι απίστευτα σημαντικό για τους audioholics. Δίνουν τη δυνατότητα σε ένα πρόγραμμα να παρακάμψει το μείκτη του λειτουργικού συστήματος και να στείλει αναλλοίωτο το ψηφιακό σήμα στον ενισχυτή. Αυτό σημαίνει ότι κανένα άλλο πρόγραμμα δεν μπορεί να βγάλει ήχο εκείνη τη στιγμή και ότι ο ήχος που θα ακούσετε θα επηρεαστεί από τον ενισχυτή αλλά όχι από τον υπολογιστή. Αυτό το mode λέγεται WASAPI exclusive mode και το υποστηρίζουν αρκετοί video/audio players όπως XBMC, foobar.

Η χρησιμοποίηση της κάρτας γραφικών για ήχο είναι γνωστή εδώ και καιρό σε όσους έχουν pc για home theater. Πλέον η λύση αυτή πιστεύω είναι η καλύτερη, αρκεί βέβαια να έχετε κάποιον audio receiver (ενισχυτή).  Επίσης,  η εμπειρία του surround ήχου στο Crysis 2 ήταν μοναδική!