Wiggler

 

Αποφάσισα να κάνω μια σειρά από posts για την iPhone εμπειρία μου ξεκινώντας από την αρχή. Δεν ξέρω πόσα parts θα περιλαμβάνει αυτή η σειρά posts πάντως έχω στα υπόψη τουλάχιστον άλλα δύο.

Στο πρώτο λοιπόν μέρος θα αναφερθώ στην διαδικασία απόκτησης της συσκευής που είναι ίσως ότι πιο εξωφρενικό έχω συναντήσει ποτέ και αυτό λόγω κάποιων πάγιων τακτικών της εταιρίας που το διαθέτει στην Ελλάδα.

Οπότε για όσους περιμένουν ένα review της συσκευής, αυτό θα έρθει στο επόμενο κομμάτι, για να ξεχωρίζουμε το ίδιο το προϊόν με την μέθοδο διάθεσης του, που ειλικρινά το αδικεί.

Αποφάσισα λοιπόν πριν 2+ βδομάδες να αγοράσω την νέα έκδοση του κινητού της Apple, να κάνω ένα big investement που ελπίζω να κρατήσει καιρό. Θέλοντας να διατηρήσω την Wind ως πάροχο, τα πράγματα ήταν απλά: iPhone 3G 16Gb μαύρο, χωρίς σύνδεση. Παίζει να είπα την παραπάνω πρόταση πάνω από 20 φορές εκείνη την βδομάδα.

Καταλήγοντας έτσι σε χρώμα και μοντέλο, κάλεσα μια Τρίτη ένα από τα καταστήματα Vodafone Ηρακλείου, αποφασίζοντας να κάνω το μεγάλο βήμα. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να βρω διαθέσιμα κομμάτια με το πρώτο κατάστημα που έψαχνα αλλά από ότι φαίνεται ήμουν τυχερός.

Μάλιστα ο υπάλληλος με διαβεβαίωσε πως δεν χρειαζόταν να κάνω κράτηση από το τηλέφωνο αφού τα κομμάτια ήταν πολλά (αφού του είχα ξεκαθαρίσει τι έψαχνα φυσικά). Μετά χαράς λοιπόν, φτάνω στο κατάστημα με ένα πλατύ χαμόγελο, λέγοντας την ίδια γνωστή πρόταση (“iPhone 3G …”). Ο υπάλληλος αφού πήγε να ελέγξει το απόθεμα γύρισε και με ρώτησε: “Οκ έχουμε, πόσα θέλετε; Με ή χωρίς σύνδεση;” και εκεί ξεκίνησαν τα ωραία.

Βλέπετε από ότι κατάλαβα στην συνέχεια, πάγια πολιτική των καταστημάτων της εταιρίας είναι -μάλλον- η προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των πελατών με συμβόλαιο!

Ας συνεχίσω όμως την διήγηση.

Αφού λοιπόν του ξεκαθάρισα πως ενδιαφέρομαι απλά για την συσκευή, ο υπάλληλος πήγε στην αποθήκη του καταστήματος και γυρνώντας μετά από 5 λεπτά περίλυπος μου ανακοίνωσε πως τα μοντέλα είχαν εξαντληθεί τελικά. Προς στιγμήν τον πίστεψα, δεν είχα κάποιο λόγο άλλωστε. Αφού λοιπόν έκατσα λίγο ακόμη στο κατάστημα κοιτώντας το demo iPhone που είχαν στην προθήκη έκανα να φύγω.

Και εκεί ήταν που είδα μια πελάτισσα που είχε έρθει μετά από μένα να κρατάει το iPhone (same model) και το συμβόλαιο μαζί και να οδεύει στο ταμείο. Δεν μπορώ να πω πως δεν υποψιάστηκα την δουλειά, απλά συγκρατήθηκα και είπα να ψάξω στα κοντινά καταστήματα. Μετά από λίγη ώρα η απογοήτευση ήταν δεδομένη, κανένα κατάστημα δεν το είχε διαθέσιμο και έπρεπε να περιμένω 2 μέρες για νέο stock.

Μετά από υπομονή 2 ημερών, το πρωί της Πέμπτης λοιπόν, κάλεσα ένα άλλο κατάστημα Vodafone, λέγοντας το ίδιο ποιηματάκι. Η υπάλληλος με ενημέρωσε πως διαθέτει κομμάτια, και μετά από πρότασή μου να αφήσω όνομα για να κρατήσω μια συσκευή άκουσα ξανά το κλασσικό “δεν υπάρχει θέμα, έχουμε πάρα πολλά κομμάτια” το οποίο και (ξανά)πίστεψα. Way to go Stelios!

Μετά από λίγες ώρες, ήμουν απέναντι στην ίδια υπάλληλο που με ενημέρωνε όλο χαρά πως τα κομμάτια είχαν τελειώσει. Φυσικά μετά το “μα πως είναι δυνατόν, μου είχατε πεί πως είχατε πάρα πολλά” “ναι μα κρατάμε λίστες με ονόματα” “δεν μου είχατε πει κάτι τέτοιο από το τηλέφωνο” “μάλλον μιλήσατε με κάποια άλλη λυπάμαι”, αρχίζεις και αναρωτιέσαι: είναι ο γιαλός στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;

Έχοντας φάει και δεύτερη απογοήτευση λοιπόν, ρωτάω το πιο απλό πράγμα, να με ενημερώσει αν σε κάποια άλλα καταστήματα Vodafone στο Ηράκλειο υπάρχει διαθέσιμη η συσκευή (πράγμα που τουλάχιστον ο προηγούμενος υπάλληλος είχε κάνει οικειοθελώς). Με ένα εξίσου πλατύ χαμόγελο, με ενημέρωσε πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το κάνει και πως είναι δουλειά μου να κάνω τα τηλεφωνήματα. Nice.

Αποφασίζοντας για ακόμη μια φορά να μην φωνάξω, βγαίνω από το κατάστημα και ξεκινάω ένα-ένα τηλεφωνήματα σε όλα τα καταστήματα Vodafone Ηρακλείου (t3h desperate), με την ίδια απάντηση κάθε φορά (“Καλέστε μας την Τρίτη(!) που θα έχουμε απόθεμα”). Μέχρι που το πετυχαίνω: μια υπάλληλος σε κάποιο άλλο κατάστημα με ενημερώνει πως υπάρχουν συσκευές, και μετά από δική μου πίεση, δέχεται να κρατήσει μια στο όνομά μου. Yay!

Φτάνοντας στο κατάστημα, με συγκρατημένη αισιοδοξία, η υπάλληλος, την στιγμή που μου παραδίδει την συσκευή με ρωτάει γεμάτη απορία “μα καλά, ψάξατε παντού και δεν το βρήκατε;”

“Δεν έχεις ιδέα” της ψέλλισα, και πήρα την σακούλα με το iPhone.

To be continued…

P.S. Sorry about that Vodafone, αλλά you suck. Τέτοιες τακτικές είναι που με κάνουν να μετανιώνω που ήμουν πελάτης σας κάποτε. Ίσως η Apple έπρεπε να κοιτάξει καλύτερα σε ποιες εταιρίες θα έδινε το δικαίωμα διάθεσης του iPhone σε Ευρώπη γενικότερα και στην Ελλάδα ειδικότερα.