Wiggler

Πάει καιρός από τότε που κόλλησα με κάποιο παιχνίδι (το WoW εξαιρείται, για προφανείς λόγους), πόσο μάλλον για παιχνίδι στο Xbox 360. Το τελευταίο game που μου είχε κάνει εντύπωση θυμάμαι ήταν το Bioshock, το οποίο όμως ακόμη δεν έχω τερματίσει, με το Gears of War να ξεχωρίζει στην λίστα, τουλάχιστον ως το καλύτερο και πιο εθιστικό που έχω παίξει σε κονσόλα, μέχρι πριν από λίγες μέρες.

Είναι πραγματικά παράξενο πως δύο παιχνίδια-διαμάντια βγήκαν σχεδόν μαζί στο Xbox 360, και δεν κυκλοφόρησαν ως games κάτω από μεγάλα ονόματα, μεγάλες τιμές και τυμπανοκρουσίες αλλά από ανεξάρτητους developers στην τιμή των 1200 points (~12 ευρώ) στο Xbox Live arcade! Οι τίτλοι των παιχνιδιών αυτών: Castle Crashers και Braid.

Στο post αυτό θα επικεντρωθώ στον πρώτο τίτλο, με το Braid να ακολουθεί σύντομα σε επόμενο post.

Αν θα ήθελα να συνοψίσω την εμπειρία μου από το Castle Crashers, θα μπορούσα να πω το εξής: Αν και ποτέ μου δεν έχω ξενυχτήσει με game, το Castle Crashers κατάφερε να με κάνει να μείνω ξάγρυπνος ένα ολόκληρο βράδυ παίζοντας.

Μα γιατί είναι τόσο καλό δηλαδή;

Το Castle Crashers, δημιουργία του studio “The Behemoth”, πρόκειται για ένα beat ‘em up, hack’n’slash arcade game με εμφανείς επιρροές από Golden Axe και Double dragon, που καταφέρνει να ξεπεράσει τους προκατόχους του σε καινοτομίες σε gameplay, γραφικά και humor! Το παιχνίδι εκτός από κλασσικά arcade στοιχεία διαθέτει μια rpg υφή, δίνοντας την δυνατότητα στον χαρακτήρα να κερδίσει levels, να τοποθετεί βαθμούς σε στατιστικά που τον ενδιαφέρουν (strength, defence, magic, agility), να έχει ένα υποτυπώδες inventory και να επισκέπτεται vendors για αγορές.

Τα γραφικά του παιχνιδιού μπορεί να έχουν ένα cartoonish style, παρόλα αυτά η ποιότητα του gameplay θέτει τον πήχη αρκετά ψηλά, προσθέτοντας cutscenes, δυνατότητες για combos, bosses και challenges (π.χ. arenas) μέσα στο παιχνίδι που πραγματικά καθηλώνουν τον gamer. Ο παίκτης μπορεί να επιλέξει μεταξύ τεσσάρων χαρακτήρων, καθένας εκ των οποίων διαθέτει διαφορετικό spell (fire, ice, electricity, poison) και να τους ανεβάσει από το level 1 μέχρι το 99 ταξιδεύοντας στον κόσμο του παιχνιδιού, μαζεύοντας items και προχωρώντας την ιστορία.

Το πιο δυνατό όμως σημείο του Castle Crashers το άφησα για το τέλος. Μπορεί το παιχνίδι να έχει πλάκα σε single player mode, αλλά σε multiplayer mode απλά απογειώνεται. Η δυνατότητα να παίξετε με έναν φίλο σας, να προχωρήσετε μαζί την ιστορία, να μονομαχείτε στο τέλος της πίστας για το ποιος θα φιλήσει την….κυρά και να απολαμβάνετε τις αστείες σκηνές του παιχνιδιού είναι κάτι σαν τις διαφημίσεις της Mastercard, ανεκτίμητο! Είχα την τύχη να δοκιμάσω το Castle Crashers σε multiplayer mode με τον φίλο Nuc και μπορώ να πω πως έχω να ευχαριστηθώ multiplayer gaming με τόση ένταση από την εποχή του Unreal Tournament (1)!

Οι δυνατότητες του Castle Crashers έχουν και συνέχεια, αφού μπορείτε να δείτε τα leaderboards του παιχνιδιού και την κατάταξή σας παγκοσμίως, να παίξετε άλλα δύο modes, το arena που είναι survival game και το ‘All you can Quaff’ που προσπαθείτε να φάτε όσο πιο γρήγορα γίνεται (!)

Όπως καταλαβαίνετε το Castle Crashers μου έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις και δεδομένου ότι είμαι lvl 20 και έχω μπροστά μου άλλα 79 levels, μάλλον έχω πολλά ακόμη να δω!

Παρακάτω μπορείτε να δείτε το αντίστοιχο video review από Game Trailers για να πάρετε μια ιδέα.
Βαθμολογία; 10/10 φυσικά!